“Haberleri duydunuz mu?”
Bir kaçırılma olayı, “yanlışlıkla” yüzüne işçisinin suratı estetik yapılan bir patron, olağan şüpheliler, uydurma örgütler, örgütlerin peşinde bir komiser, “kamu yararı” için büyük bir ihale, direksiyon başındakilerin susmak bilmeyen klaksonu, hep aynı borazanı öttüren medya, her daim yükselen bırtlar… Her zamanki panayır çadırı. Çadırın dışına kafa uzattığınızda nafile gelen sesler…
“Beni feda edemezler. Ben gücüm…”
Dario Fo’nun otuz sene önce tiyatro sahnesinden yükselen kahkahası, bugün kulaklarımızda çınlıyor. Onun kahkahasının izini sürdüğümüz bu yolculukta; oyunda ele aldığı devlet - sermaye ilişkisinin, bağlamı değişse de, geçerliliğini koruduğunu keşfediyoruz.
