İTÜ'nün asıl yerlileri, agresif ama bir o kadar da sevimli hayvanlarımız
Bu kampüste yalnız mıyız? Hayır, tabi ki. Yalnız olmadığımız gibi bu kampüsün asıl sahibi de bizler olmayabiliriz. Bizden önce onlar vardı, bizden sonra da muhtemelen boş kampüste birbirlerini kovalamaya devam edecekler.
Sevimli olduğumuz kadar sinirliyiz de: Köpekler
1. Sorun mu var ne bakıyosun? Siz yokken biz buradaydık. Eski başbakanları gördüm ben bu kampüste.
2. Yok canım köpek maması 1 TL olur mu? Gündemi değiştiriyorlar işte böyle. Bir de dış mihraklar var tabi.
3. Park mı? Banada mı yasak?…
4. Keyfimi kimse bozmaya bilir mi acaba? Umrumda değilsiniz güle güle.
5. Bazıları biz toplatılalım diyormuş. Tamam tamam söz saldırmak yok artık…
Sırnaşık ve biraz nankör olabiliriz ama bizden sevimlisini bulamassın: Kediler
6. Maçka 1954. Haddinizi bilin demek istiyorum yani.
7. Eşsiz tarihi ile Taşkışla manzarası. E hadi ustam kahvem nerede kaldı benim.
8. FEB önündeki köpeklerden nefret ediyorum. Hayır, aşağı inip üç dört tanesine pati atıcam onu istiyolar.
Yabancıya mı gitsin poğaça, simit kırıntılarınız? : Serçeler
9. Maksat çevre temizlensin abi. Yoksa gözümüz tok biliyorsun.
10. Hiçbir ikram geri çevrilmez. Ayıp.
Eşsiz doğa ve olmazsa olmazlarımız: Arılar, böcekler ve diğer küçük yaratıklar
11. Buraların simgesiymişim gibi çek kardeşim. Siz yemek yerken dadanıyorsam bir bildiğim var. Bana bırakın.
12. Yemeklerden çıkmak hobilerim arasında. Hadi burada beni bulun.
Bazen canımızı sıksalar bile, onlar bizim bu kampüsteki komşularımız. Onların olmadığı bir kampüs, onların olmadığı bir dünya kulağa hiç hoş gelmiyor. İyi ki varlar :)