Öğrenci gözünden İTÜ yemekhanesi: Anket sonuçları ne anlatıyor?
Geçtiğimiz haftalarda arı24 olarak hazırladığımız “İTÜ Yemekhane Değerlendirme Anketi” sonucunda, İTÜ’de yemekhanenin yalnızca öğle ya da akşam yemeği yenilen bir alan olmanın ötesinde; öğrencilerin zaman yönetimini, bütçesini ve günlük yaşam kalitesini doğrudan etkileyen bir unsur olarak öne çıktığını gördük.
400’ü aşkın öğrencinin katılımıyla gerçekleşen bu anket, yemekhane deneyimini; tercih nedenleri, kullanım alışkanlıkları, hijyen algısı, fiyat/performans dengesi ve yönetsel süreçler bağlamında ele alıyor.
Yemekhane hâlâ çoğunluğun tercihi ama…
Öğrencilere yöneltilen “Öğle/akşam yemeğinde tercihiniz hangisi?” sorusu, yemekhane kullanımının hâlâ baskın olduğunu gösteriyor. Katılımcıların %71,4’ü öğle veya akşam yemeğinde yemekhaneleri tercih ederken, %28,6’lık bir kesim kampüs içindeki diğer işletmelere yöneldiğini ifade ediyor.
Bu tablo, yemekhanelerin hâlâ temel bir ihtiyaç noktası olduğunu gösterse de, yüksek kullanım oranının memnuniyetle birebir örtüşmediğine dair önemli ipuçları barındırıyor.
Yemekhane yerine başka bir işletmenin tercih edilmesinin ardındaki nedenler, memnuniyetsizliğin tek bir başlıktan kaynaklanmadığını açıkça ortaya koyuyor. Anket sonuçlarına göre öğrenciler için belirleyici faktörler; yemek kalitesi, porsiyon yetersizliği, hijyen endişesi, bekleme süresi ve fiyat/performans dengesi olarak sıralanıyor.
Alternatiflere bakıldığında ise yemekhane yerine başka bir yerde yemeyi tercih edenlerin %55,3’ü Küçük Ev’e yöneliyor. Cajun Corner, Selfiş ve MED-A Kantini de öne çıkan diğer alternatifler arasında yer alıyor.
Sıra meselesi
Katılımcıların yarısından fazlası bekleme süresinin gereğinden uzun olduğunu söylerken, öğrencilerin %77’si bu durumun ders programlarını ya da günlük planlarını etkilediğini ifade ediyor.
Yemekhane sırası, öğrenciler için artık yalnızca bir bekleme meselesi değil; zaman yönetimi ve verimlilik sorunu hâline gelmiş durumda.
Kahvaltı ve vegan/vejetaryen seçenekler
Ankette “Yemekhanede kahvaltı seçeneği olmalı mı?” sorusuna öğrencilerin %61,2’si “evet” yanıtını verdi. Bu oran, kahvaltının kampüs yaşamında eksikliği hissedilen temel bir ihtiyaç olarak görüldüğünü gösteriyor.
Vegan ve vejetaryen seçenekler konusunda ise tablo daha belirsiz. Öğrencilerin yalnızca %10,4’ü bu seçenekleri yeterli bulurken, %16’sı yetersiz olduğunu düşünüyor. Katılımcıların yarıdan fazlası ise bu konuda fikri olmadığını belirtiyor. Bu durum, seçeneklerin hem sınırlı kaldığını hem de yeterince görünür olmadığını düşündürüyor.
Hijyen, doyum ve menüler
Hijyen, yemekhane deneyiminde öğrencilerin en hassas olduğu başlıklardan biri. “Yemekhane hijyeni konusunda kendinizi güvende hissediyor musunuz?” sorusuna verilen yanıtlar, yalnızca %20,3’lük bir kesimin net bir güven hissine sahip olduğunu gösteriyor.
Her beş öğrenciden yalnızca biri hijyen konusunda kendini gerçekten güvende hissediyor. Bu da hijyen algısının öğrenciler açısından ciddi bir güven sorunu olduğunu ortaya koyuyor.
Öğrencilerin yemekhane yemeklerinden sonra nasıl hissettiklerine dair verdikleri yanıtlar dikkat çekici. Katılımcıların yalnızca %13,6’sı yemekten sonra tok ve enerjik hissettiğini belirtirken; %40,9’u ne aç ne tok olduğunu, %16,6’sı hâlâ aç kaldığını ve %26,2’si rahatsız ya da ağır hissettiğini ifade ediyor. Bu tablo, yemekhane yemeklerinin öğrencilerin büyük bir kısmı için fiziksel doyum ve konfor beklentisini karşılamadığını gösteriyor.
Öğrencilere menülerin dengeli ve sağlıklı olup olmadığı sorulduğunda %47,1 “kısmen”, %37,2 “hayır” ve %15,8 “evet” yanıtı verildi. Bu da öğrencilerin büyük bir bölümünün menülerden çok da memnun olmadığını ortaya koyuyor.
Özelleştirme sonrası yemekhane deneyimi
Yemekhane hizmetlerinin özel bir şirket tarafından yürütülmeye başlanmasının ardından öğrencilerin deneyimi, birden fazla başlık altında değerlendirildi.
Sonuçlar, özelleştirme sonrası yemek kalitesinde belirgin bir iyileşme algısının oluşmadığını gösteriyor. Öğrencilerin önemli bir bölümü ya bir değişiklik olmadığını ya da olumsuz bir değişim yaşandığını ifade ediyor. Benzer şekilde, özelleştirme sonrası genel memnuniyet düzeyi de öğrenciler arasında sınırlı bir karşılık buluyor.
Porsiyonlar konusunda da tablo benzer. Öğrencilerin yaklaşık %60’ı porsiyonları yetersiz buluyor. Fiyat/performans dengesine ilişkin değerlendirmelerde ise her iki öğrenciden biri yemekhane fiyatlarını uygun bulmuyor.
Yetersizliklerin öğrenci ekonomisine etkisi
Porsiyonları yetersiz bulan öğrencilerin %47,9’u bu durumda kampüs içinde başka bir yerden tekrar yemek yediğini belirtirken, %41,4’ü yemek yemediğini, %10,7’si ise ek yemek satın aldığını ifade ediyor. İkinci bir öğün arayışına giren öğrencilerde bu durum ekstra harcama olarak geri dönüyor.
Anketin en çarpıcı sonuçlarından biri de burada ortaya çıkıyor: Öğrencilerin %88’i, yemekhane hizmetlerindeki yetersizliklerin kendilerini daha fazla harcamaya zorladığını düşünüyor.
Bu oran, yemekhane hizmetlerinin öğrencilerin bütçe dengesi üzerinde doğrudan etkili olduğunu gösteriyor.
Yönetim, politikalar ve geri bildirimler
Öğrencilerin %79,7’si mevcut yemekhane politikalarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyor. Ancak öğrenci geri bildirimlerinin dikkate alındığını düşünenlerin oranı yalnızca %8,3. Katılımcıların %62,6’sı geri bildirimlerin yeterince dikkate alınmadığını düşünüyor.
Bu tablo, öğrencilerin büyük bir kısmının karar alma süreçlerine yeterince dâhil edilmediklerini hissettiğini gösteriyor.
Bu sonuçlar bize ne anlatıyor?
Anket sonuçları, İTÜ’de yemekhane meselesinin yalnızca “Bugün ne yiyeceğiz?” sorusundan ibaret olmadığını; zaman, bütçe, sağlık, güven ve yönetsel iletişim gibi birçok boyutu kapsadığını gösteriyor.
Öğrenciler sorunları görüyor ve dile getiriyor; ancak bu geri bildirimlerin karşılık bulduğuna dair güçlü bir algı henüz oluşmuş değil. Daha kapsayıcı ve sürdürülebilir bir yemekhane deneyimi için öğrenciyi gerçekten merkeze alan bir yaklaşımın gerektiği açıkça görülüyor.
arı24 olarak hazırladığımız bu ankete gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederiz.